De eerste werkdag!

Op weg met mij rugzakje naar het werk op Mount Meru Hospital. Met mn collegaatjes in de Dalla Dalla , ( een klein overvol busje voor 400Shilling) naar Sanuwari aan welke weg the hospital gelegen is. Na een rondleiding in het overheidsziekenhuis en na elke afdeling gezien te hebben kom ik dan aan op de Casualities (SEH). Doordat de nieuwe Emergencies gebouwd wordt en de Casualities in een tijdelijk gebouw van de Childrens Ward plaats heeft genomen dat ook half onder constructie lijkt, liggen de meeste spullen onder een goede laag stof. De Casualities bestaat uit 5 bedden en wordt bezet door 3 artsen en 4 verpleegkundigen.
Een lange wachtrij van mensen wacht voor de SEH met een nummertje geschreven op een stukje karton van een medicijndoosje op de dokter. Gegevens worden in een boek genoteerd met naam, geslacht, leeftijd/geboortejaar(niemand houdt daarin een varia aan) en Tribe.
Wanneer de diagnose gesteld is en de patiënt kan worden behandeld, moet de patiënt het afrekenen en eerst een bonnetje afleveren bij de receptionist. Wanneer er plek is op de SEH kan de patiënt binnen worden gebracht en worden behandeld. Het merendeel bestaat uit : Bloeddruk meten, bloedsuiker meten, malariatest, infuus leggen.

Veel ongelukken met de motor of taxi worden binnengebracht. Schaafwonden en breuken. Het meest bijzonder moment was nog wel toen een jonge vrouw binnen gebracht werd op de brancard. Spoedgevallen mogen gelijk door en worden per direct( pole pole, kalm kalm) behandeld. Ze had haar ogen gesloten en mijn hoofd begon al= U in de AVPU. (Unresponsive) ze werd richting een hok met ' little incisions' gebracht. Tussendoor ging ik verder met de andere patiënten en tijd ging voorbij. Ongeveer twintig later word de jonge vrouw de SEH binnengereden om van brancard te wisselen, een zwarte wat diepere. Nog steeds Unresponsive werd de vrouw door een persoon hardhandig overgeplaatst. Snel kwam ik de man te hulp om de jonge vrouw niet van de ene op de andere te laten klappen. Ik had al een onderbuik gevoel en kreeg toch wel mijn vraagteken. En mijn assumption was quite right. ' You know the woman is dead!?' . Door de donkere huid is moeilijk te zien dat iemand overleden is. De huid wordt niet zichtbaar grauw en de lippen verkleuren nauwelijks. In Tanzania wordt heel anders over leven en dood gedacht. Dit bleek. Toch moest ik wel even slikken.

De dag ging voort en tijd om naar huis te gaan. Dalla Dalla en lopend naar ons studentenhuis 4 km verderop.