24 maart 2018 The Arrival

Lieve Mensen, op 24 maart was het zo ver. Een van de waarschijnlijk grootste avonturen van mijn leven gaat beginnen. Een avontuur waar ik al van droom sinds ik een kleine uk ben en wanneer ik wist wat ik later wilde worden. Wat deze droom dan is? Voor enkelen een vraag en voor menig een weet. Ik ga als medici naar een ontwikkelingsland om daar aan het werk te gaan in het veld! Vanuit mijn Minor krijg ik de kans om het prachtige en exotische land Tanzania te gaan bezoeken, om daar mijn 9 weken stage te lopen op de Spoed Eisende Hulp (SEH).
Mijn lieve broer, moeder, Marcel en Sandra stonden samen met mij om 6 uur 's ochtend op mij op het vliegtuig te zetten op Schiphol. Na een nacht niet slapen was het dan zo ver. Ik en 27kilo bagage op de KLM boiing naar Tanzania Kilimanjaro Airport. Op het vliegveld begon de gekte al snel.. Wat normaal een goede 40 minuten zou duren duurde het anderhalf uur om van de paspoort controle naar de gate te komen. Maar gelukkig op tijd in het vliegtuig naast een vriendelijke Kenyaanse man die op zakenreis in Stockholm was geweest. En ja Martijn.. ook waar je over grapte in de auto.. voor mij een klein jongetje die graag zijn tranen en geschreeuw deelde met het hele vliegtuig.
Allemaal vlot en wel!!
En toen.. het overstappen in Namibie, Kenya, met 1h en 10 minuten overstap tijd.. Ruim voldoende mensen, de mij heen te gelovend.
Na enkele onduidelijke borden en benamingen onderweg was ik dan nog enkele gates verwijderd van G5 en mijn vliegtuig naar Kilimanjaro Airport, Tanzania. Vele malen werden namen omgeroepen van mensen die laat waren voor het vliegtuig. Hier heb ik weinig van kunnen verstaan tot daar tot mijn verbazing ' SIELK' omwend geroepen.. Het zou toch niet! Hahah toen begon ik hem toch wel een klein beetje te knijpen! Met een wat snellere pas naar de Gate kwam ik dan toch aan bij het vliegtuig naar Kilimanjaro.. Door het kleine aanbod aan reizigers had de vlucht enkele minuten gewacht met boarden en kon ik mee op het vliegtuig! 4 controles en veters strikken verder.

De vlotte vlucht, snelle paspoortcontrole en het visum aanvragen versnelde de rit naar mijn fijne bed in MAMA Meckrine's house. Waar ik 4 maand zal gaan verblijven. Graag deel ik morgen mijn eerste ervaring in het Mount Meru Hospital en de Spoed Eisende Hulp. Maar voor nu Lala Salama!! Welterusten mensen.